آیا بزرگ کردن گونه دردناک است؟

ما در این مطلب به مبحث آیا بزرگ کردن گونه دردناک است می پردازیم. جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره تزریق ژل و فیلر، کاشت مو ، لیفتینگ ، بوتاکس، تزریق بوتاکس، لیزر موهای زائد، کاشت مو و ابرو و درمان جوش صورت و پاکسازی صورت و فیشیال و مزوتراپی مو در کرج میتوانید با بهترین کلینیک تخصصی زیبایی شهرزاد تماس بگیرید تا کارشناسان ما درباره هر کدام از خدمات مدنظر شما مشاوره های لازم را انجام بدهند.

آیا بزرگ کردن گونه دردناک است؟

درد بزرگ‌کردن گونه با پرکننده‌ها یا با روش‌های انتقال چربی به راحتی با کرم‌های بی‌حس کننده موضعی و روش‌های مسدودکننده اعصاب موضعی برای تجویز آنها کنترل می‌شود. پس از اینکه بیمار برای تزریق بی حس شد، فیلرها از طریق سرنگ های کوچک قرار داده می شوند و به طور یکنواخت در سطح پوست پخش می شوند. ارائه دهنده شما مراقبت می کند که تزریق ها را به صورت استراتژیک انجام دهد و در عین حال تعداد محل های تزریق را تا حد امکان به حداقل برساند. بسته به نوع پرکننده مورد استفاده، گیرندگان این روش افزایش می‌توانند مقداری تورم و درد بعد از عمل را انتظار داشته باشند. کمپرس یخ و فشرده سازی می تواند با کاهش تورم ایجاد شده به بهبودی این روش کمک کند.

بیمارانی که تحت عمل بزرگ‌کردن گونه با انتقال چربی قرار می‌گیرند، نه تنها از تزریق‌های صورت بلکه به عمل لیپوساکشن نیز نیاز دارند. درد لیپوساکشن می تواند بیشتر از درد خفیف ناشی از تزریق صورت قابل توجه باشد و میزان درد به اندازه ناحیه ای که چربی در آن پیوند زده شده است بستگی دارد. در مواردی که لیپوساکشن روش اولیه است و بزرگ کردن گونه ثانویه است، درد بهبودی متعاقباً شدیدتر است.

کاشت گونه

کاشت گونه روش‌های جراحی هستند که نیاز به بیهوشی موضعی یا عمومی دارند و این فرآیند نسبت به فیلرها یا انتقال چربی تهاجمی‌تر است. در نتیجه، درد پس از کاشت گونه می‌تواند شدیدتر از سایر روش‌ها باشد، با این حال، در بیشتر موارد، بیماران کمترین درد مرتبط با بهبودی را گزارش می‌کنند. برای تورم و قرمزی اطراف گونه ها و نواحی زیر چشم، به بیماران توصیه می شود از کمپرس یخ و داروهای مسکن مورد تایید جراح زیبایی استفاده کنند.

آمادگی برای بزرگ کردن گونه

روندی که برای آماده شدن برای عمل بزرگ کردن گونه دنبال می کنید به نوع عملی که انجام می دهید بستگی دارد. پزشک به شما اطلاع می دهد که چه اقداماتی را می توانید انجام دهید تا برای روز عمل خود آماده شوید.

بیشتر بخوانید: مزایای تزریق اسید هیالورونیک

که احتمالاً شامل توصیه های زیر است:

انتقال چربی:

برای آماده شدن برای بزرگ کردن گونه از طریق انتقال چربی، باید حداقل چهار هفته قبل از عمل سیگار کشیدن را ترک کنید و حداقل چهار هفته پس از آن به برنامه ترک سیگار ادامه دهید. همچنین به بیماران توصیه می شود که از مصرف داروهای ضدالتهابی یا داروهای حاوی آسپرین به مدت دو هفته قبل از عمل خودداری کنند و حداقل دو روز قبل از جراحی از مصرف الکل یا مصرف افدرین یا داروهای آسم خودداری کنند. از مصرف داروهای تیروئید در روز جراحی خودداری کنید و از مصرف محصولات کافئین دار از شب قبل از عمل خودداری کنید. برای تسهیل روند موفقیت آمیز و بهبودی، پزشک ممکن است مکمل های روزانه آرنیکا و ویتامین C را تا 14 روز قبل و بعد از جراحی تجویز کند.

پرکننده‌ها:

قبل از بزرگ‌کردن گونه‌ها با پرکننده‌ها، به بیماران توصیه می‌شود تا دو هفته قبل از عمل از مصرف داروهای رقیق‌کننده خون و داروهای ضدالتهاب خودداری کنند. این شامل پرهیز از داروهای مسکن محبوب بدون نسخه، مکمل‌های ویتامین و سایر محصولات از جمله آسپرین، ویتامین E، جینکو بیلوبا، جینسنگ، خارمریم، مکمل‌های امگا 3/روغن ماهی، ایبوپروفن، موترین، ادویل می‌شود. ، Aleve® و سایر NSAID ها. حداقل 24 ساعت قبل از عمل باید از مصرف الکل پرهیز شود و در صورت ایجاد آکنه یا جوش‌های سرفه یا بثورات در ناحیه تحت درمان، قرار ملاقات باید لغو شود. همچنین به بیماران توصیه می شود قبل از رسیدن به وقت ملاقات، یک وعده غذایی سالم بخورند و آب فراوان بنوشند تا در طول عمل احساس تهوع یا سبکی سر نداشته باشند.

ایمپلنت:

برای آماده شدن برای بزرگ کردن گونه با ایمپلنت، چهار هفته قبل از جراحی سیگار کشیدن را متوقف کنید تا هر گونه جای زخم صورت که ممکن است به دلیل اثرات سیگار کشیدن بدتر شود را کاهش دهید. همچنین، به مدت دو هفته قبل از عمل، از مصرف داروهای آسپرین، ضد التهابی و گیاهی خودداری کنید. علاوه بر پرهیز از مصرف داروهایی که باعث رقیق شدن خون می شود، باید از مصرف الکل به مدت دو روز خودداری کرد، در حالی که شش ساعت قبل از عمل نباید از خوردن و آشامیدن استفاده کرد.

آیا عوارض جانبی یا عوارضی بعد از عمل بزرگ کردن گونه وجود دارد؟

روند بهبودی پس از انتقال چربی شامل درد، کبودی، قرمزی، تورم در اطراف چشم ها و نواحی گونه خواهد بود. این عوارض ناچیز هستند و اکثر آنها پس از دو هفته پس از انتقال فروکش خواهند کرد. قبل از عمل، پزشک خطرات و عوارض بالقوه‌ای را که می‌تواند بر روند تأثیر بگذارد، از جمله خطر احتمالی اما غیرمحتمل عفونت، ادم طولانی‌مدت، عدم تقارن و نکروز چربی، و همچنین جذب مجدد غیرقابل پیش‌بینی که ممکن است باعث شود بیمار منجر به این بیماری شود، توضیح خواهد داد. تنها پس از شش ماه به انتقال اضافی نیاز دارید.

به طور کلی، پرکننده ها می توانند قرمزی، کبودی و تورم حداقل و موقتی ایجاد کنند. با این حال، در موارد نادر، عوارض جانبی پرکننده‌ها می‌تواند جدی باشد – با عوارضی مانند اریتم، نکروز پوست، عفونت، و در برخی موارد گزارش‌شده، دیسستزی و آسیب عصب زیر چشمی که می‌تواند باعث بی‌حسی شود. سایر علائم گزارش شده پس از استفاده از پرکننده های پوستی شامل ندول های گاه به گاه، توده ها، مواد قابل مشاهده و ادم مالاریا است.